incense n. 1.(焚香時(shí)可產(chǎn)生香氣的)香,香發(fā)出的煙。 2.巴結(jié),奉承。 a stick of incense 一根香,一柱香。 burn [offer] incense to 向…燒香,向…獻(xiàn)媚。 vt. 對…燒香,用香熏。 vi. 供香,上香。 vt. 使發(fā)怒,激怒。 be incensed at sb.'s words [conduct] 對某人的言論[行為]感到憤慨。 be incensed against [by, with] sb. 對…發(fā)怒。